گل پسر من و باباش

کیان کوچولوی عزیزم ، شاهزاده کوچولوی مامان بالاخره هفت ماهگی ات به امید خدا تموم شد و شما وارد هشت ماهگی شدی . خدا رو هزار مرتبه شکر می کنم که تو هستی و من  لحظه لحظه قد کشیدنتو با تموم وجودم حس می کنم و باز هم خوشحال از اینکه سر کار نمیرم و می تونم این روز های زیبا رو در کنار تو بگذرونم . اما از الان این روزهای شما برات بگم در تاریخ 26/9/94 بدون کمک نشستی خدا می دونه چطوری ذوق می کنیم.وقتی چهاردست و پا راه می ری دلمون برات ضعف میره عسلم الان هم که دیگه یاد گرفتی با روروئک این ور اون ور میری و من کلیه لوازم دکوری و پر خطر رو جمع کردم تا خدای نکرده به خودت آسیب نزنی . در واقع کارم سخت شده...